Sprawdzone analogi CPU-Z dla systemu Linux

Czasami trzeba wiedzieć, jakie komponenty znajdują się w komputerze. Możesz odkręcić jednostkę systemową i zobaczyć, co jest w środku. Ale szybszym i lepszym rozwiązaniem jest użycie narzędzia, które zbiera informacje o systemie. W przypadku systemu Windows jednym z najpopularniejszych programów tego typu jest CPU-Z.

Następnie przyjrzyjmy się najlepszym analogom CPU-Z. W przypadku systemu Linux istnieją również programy, które umożliwiają wyświetlanie informacji o głównych węzłach systemu: procesorze, płycie głównej, karcie graficznej, pamięci i dyskach.

CPU-X

Najbliższy analog CPU-Z. Interfejs pierwszej karty jest kopiowany prawie dokładnie. Ale są pewne drobne zmiany. Na przykład zamiast rewizji procesora wskazywana jest temperatura, a także w bloku z częstotliwością wyświetlane jest obciążenie procesora. Informacje z czujników nie są odczytywane dokładnie za każdym razem, w tym celu lepiej jest użyć innych narzędzi.

Pozostałe zakładki mają więcej różnic. Tak więc pamięć podręczna nie tylko powiela blok pierwszej karty, ale także wykonuje test prędkości. Tutaj jest benchmark. Deweloper stwierdził, że nie planuje dalszego rozwoju programu. Ale nadal będzie aktualizował bazy danych i naprawiał błędy. CPU-X można zainstalować za pomocą polecenia:

$ sudo apt install cpu-x

HardInfo

HardInfo ma więcej zakładek, ale narzędzie dostarcza nie więcej przydatnych informacji niż CPU-X. Niektóre z nich odnoszą się do komponentu oprogramowania, inne do połączeń sieciowych. Przejdźmy do zakładki Urządzenia, a następnie Komputer.

W zakładce Procesor znajdziemy informacje o rozmiarze pamięci podręcznej i obsługiwanych instrukcjach. Możemy również zobaczyć listę podłączonych urządzeń na magistralach PCI i USB. HardInfo to jeden z nielicznych programów, który pozwala uzyskać informacje o modułach pamięci (SPD).

Zwróćmy uwagę na wady programu. Nie widzi dysków NVMe i nie odczytuje poprawnie odczytów czujników. Ale, być może, te punkty zostaną poprawione w następnych wersjach.

Tutaj znajduje się zestaw testów. Za jego pomocą można sprawdzić wydajność komputera w różnych zadaniach i porównać wyniki z innymi procesorami, chociaż najbardziej "świeży" procesor na prezentowanej liście został wydany ponad 10 lat temu (Core i7-920). Aby zainstalować HardInfo, użyj:

$ sudo apt install hardinfo

CPU-G

Kolejny program zastępujący CPU-G. Jest zauważalnie w tyle za poprzednimi pod względem informacji i dokładności. Ostatnia aktualizacja została wydana kilka lat temu, więc są pewne nieścisłości. Rozmiar pamięci podręcznej jest zdefiniowany nieprawidłowo, a wirtualne rdzenie są liczone jako rzeczywiste. Nie trzeba dodawać, że oprogramowanie myśli, że Ubuntu nadal korzysta z powłoki Unity. Używanie CPU-G ma sens tylko na stosunkowo starych komputerach.

Ze względu na fakt, że rozwój został faktycznie przerwany, będziesz musiał trochę pomajstrować przy instalacji. Najpierw należy zainstalować niezbędne zależności:

$ sudo apt install libgirepository1.0-dev gcc libcairo2-dev pkg-config python3-pip python3-dev gir1.2-gtk-3.0
pip3 install pycairo PyGObject psutil dbus-pytho

Warto wspomnieć, że pod Linuksem istnieje również inne oprogramowanie do zbierania informacji o systemie. Na przykład powłoka KDE ma swoje własne narzędzie, ale jego bazy danych nie były aktualizowane od wielu lat. Z kolei Sysinfo nie jest już rozwijane i nie znajduje się w repozytoriach aktualnych wersji dystrybucji.

Nie ma wielu alternatyw dla CPU-Z do wyświetlania informacji o sprzęcie komputera, nawet dla systemu Windows. Dla Linuksa istnieją obecnie tylko dwa narzędzia: CPU-X i HardInfo.